Stel ik mij aan?

Hoi Reddit, ik (18v) heb al eerder een soortgelijke post gemaakt, maar ik heb toch weer jullie meningen nodig.

Mijn moeder en stiefvader hebben een eigen zaak. Ik help erg vaak mee, bijna elk weekend, en als het druk is, ook doordeweeks. Ik krijg hier niks voor betaald (dat is niet erg). Ik volg daarnaast een hbo-opleiding en ik werk in een kledingzaak.

Wanneer ik in het weekend mijn eigen plannen wil maken hou ik er eigenlijk altijd rekening mee dat ik misschien moet helpen in de zaak (restaurant) of overleg ik of het kan. Nu is mijn beste vriendin jarig dus wil ik daar het hele weekend naartoe, zij woont namelijk ver weg. Zaterdag is prima, dan hebben ze iemand anders gevonden die gaat helpen. Ik zou vrijdag al vanaf begin de middag weg zijn en nu wordt er toch aan mij gevraagd of ik kan helpen vrijdagavond indien nodig. en dit is echt al de zoveelste x dat ik afspraken met andere mensen heb staan, maar ik moet altijd alles laten vallen om mijn ouders te helpen.

Dit vind ik niet eens het ergste, want der zijn veel ergere dingen op de wereld, maar mijn stiefvader krijgt dan meteen een soort ‘attitude’ en wordt meteen chagrijnig naar mij als ik niet meteen instem. Dan denk ik, ik heb toch recht op een soort sociaal leven? Ik ben bijna negentien jaar en kan nooit normaal plannen maken met vrienden. Ben der gewoon echt klaar mee. (Dit is al een jaar lang zo, sinds mijn vorige post over het restaurant)

Maar nu komt de grote vraag: Stel ik me aan en moet ik volwassener worden? Of heb ik gelijk?

Edit: Hey bedankt voor alle reacties, hierbij een korte edit om wat verduidelijking te creëren. Vooropstellend dat ik nog thuis woon, en helaas niet op mezelf kan wonen. Ik krijg alimentatie van mijn echte vader, dat moet ik wel aan mijn moeder geven. (Ik zie dit soort, als mijn huur ig). Ik vind het niet erg dat ik niet betaald krijg, omdat ik mijn ouders graag help, en weet dat ze het mij niet kunnen veroorloven. Maar dat plannen vind ik gewoon echt gezeik. Super bedankt voor alle berichtjes!